Een nieuw geluid

Crisis als Uitnodiging tot Groei

Bij het woord ‘crisis’ denken we vaak aan rampspoed. Aan mislukkingen. Aan dingen die nooit hadden mogen gebeuren. Maar is dat nu werkelijk waar? Wie goed kijkt, zal zien dat crisis altijd uitnodigt tot groei. Crisis laat op onverbiddelijke en liefdevolle wijze zien dat het oude niet langer werkt. Dat het tijd is om te stoppen met vechten en weerstand bieden. Dat we ons mogen overgeven aan het Leven en kunnen luisteren naar wat het ons probeert te vertellen. Wanneer we besluiten te luisteren, ontstaat er een natuurlijke situatie van evenwicht en ontspannen zijn.

Geen enkel systeem - of het nu een mens, de economie of de hele samenleving is – houdt het lang vol onder spanning. Uiteindelijk zal een crisis voor nieuw evenwicht zorgen. Dat zoeken naar evenwicht is op alle gebied zichtbaar aan de orde van de dag. Op collectief niveau gaan we van “onbewust doen” (dus wat we denken te moeten doen) naar de werkelijkheid van onszelf in het moment, naar een overgave aan wat zich nu aandient.

Het verschil met regulier coachen ligt hem met name in het uitgangspunt. Ik werk in principe nooit vanuit een vaste doelstelling. Wanneer de gedachtepatronen die disharmonie veroorzaken worden gezien en ontmaskerd, ontstaat een natuurlijke balans op het niveau van je wezen. Het is belangrijk te weten dat daarbij in mindere mate naar het verleden wordt gekeken. We richten ons op wat er NU speelt.

De ervaring leert dat bijvoorbeeld in het geval van trauma in het verleden, het leven ons in het heden exact de ervaringen brengt die de gedachtepatronen die door het trauma zijn ontstaan (en nu niet meer nodig zijn) zichtbaar maakt, zodat ze doorzien kunnen worden en op kunnen lossen.

"Crisis laat op onverbiddelijke en liefdevolle wijze zien dat het oude niet langer werkt. Dat het tijd is om te stoppen met vechten en weerstand bieden"

In wezen niets mis.

Systemen die niet klaar zijn om zich over te geven lopen vast. Dat geldt voor de economie. Maar het geldt net zozeer voor het individu. We lijken te moeten leren om niet naar de wereld te kijken om ons gelukkig te maken. We worden door een veelheid van omstandigheden gedwongen naar onszelf te kijken, en te luisteren.

Dat vraagt aanvankelijk om vertrouwen en bereidheid. Maar wanneer dat er is, ontdekken we uiteindelijk dat er in het moment nooit iets aan de hand is. Dat stress, onvrede en afkeuring altijd worden veroorzaakt door het serieus nemen van het denken. We hebben uitleg, begrip en een luisterend oor nodig om tot de doorvoelde wetenschap te komen dat er in ons wezen niets mis is. Dit is wat ik bied.

Balans

Je zult gaan inzien waarom ‘methoden’ die zich richten op symptoombestrijding niet werken. Wanneer je gaat luisteren naar de perfectie van het leven dat door jou heen stroomt, zul je ervaren dat je thuiskomt in jezelf. Uiteindelijk zul je zien dat er een natuurlijke verhouding ontstaat tussen het denken over dingen en het ervaren van jezelf (hetgeen het denken te boven gaat).

Dit brengt rust, evenwicht en vertrouwen, maar vooral liefde voor het leven, met alle vitaliteit die daar bij hoort!